17.03.2025, 15:28 155
- Hayların kütləvi hay-küyüi nə qədər yüksək olsa da saz bir yana, adi şeirdən də baş çıxaran deyillər. Hayca yaxşı bilən bir yanıqpəyəli qaçqın olmamışdan qabaq bir hayla mərc gəlib ki, sizdə şeirlə nəsrin fərqi yoxdur. Hətta qəmli şeir də axıcı, könüloxşayan olur, amma hay yazan heç bir şeir axıcı olmur.
Həmin o, hay şair də deyib ki, yaxşı, ay türk, hayca bir şeir de axıcı olsun. Bizim yanıqpəyəli deyib ki,
Ara Açot, hayek duk,
Nabastaki tayek duk,
İnçkanel rus cez qbahi
Qoşd qayleri payek duk!
(Ara Aşot, haysınız,
dovşanlara taysınınz.
Rus nə qədər saxlasa da
sonda Bozqurda paysınız.)
Hay görür ki, Türk haydan axıcı və mənalı şeir yazıb -"düz deyirsən, amma bu şeiri heç yanda yayma ", - deyə yalvarıb.
Həmin hayların Merujan Ter-Qulanyan adlı bir şairi isə bu gün "Hraparak"da Ruben Vartanyana həsr etdiyi 16 sətirlik "Vətən oğlu" şeirini paylaşıb. Və bu nəsrdən fərqlənmir. Bir "misrası" belədir ki, sənin ruhunu Türk divarı saxlaya bilməz, sonra da deyir ki, üşüməmək üçün isti paltar geyin, nə verirlərsə, ye. Bir sözlə, bayağı olduğu qədər də gülməlidir.
Axı hay hara, poeziya hara? Heç olmasa bu işdə də fars bacılarından bir şey öyrənə idilər.
Nəsib
